De onverzettelijke liefde van Selahattin Babayigit

Sommige liefdesverhalen trotseren alle obstakels. Het verhaal van Selahattin Babayigit, beter bekend als Danny, is er zo een. Geboren met een Turkse achtergrond, maar al sinds zijn derde in België, bouwde hij een leven op waarin liefde, strijd en volharding centraal stonden.

Van mijnwerker tot carrosseriehersteller

Selahattin begon op jonge leeftijd met werken. "Drie maanden voordat ik mijn opleiding carrosserie kon afronden, moest ik stoppen met school en in de mijn gaan werken," vertelt hij. Sinds zijn 17e werkte hij onder de grond, een zware maar noodzakelijke keuze.

Zijn jeugd in België was niet gemakkelijk. "We waren thuis met zes kinderen, en het was niet eenvoudig om voor zes kinderen te zorgen," herinnert hij zich. Toch wist hij zich staande te houden en zijn eigen pad te banen.

Liefde op het eerste gezicht

Op een zondagmiddag veranderde zijn leven voorgoed. "Tijdens een gelegenheid zag ik haar gezicht en werd meteen verliefd," zegt hij over Margot. Die ontmoeting markeerde het begin van een liefde die veel zou moeten doorstaan.

Niet iedereen was meteen enthousiast over hun relatie. "Op een dag besloten we om met elkaars ouders kennis te maken. Haar moeder geloofde niet dat ik een Turkse achtergrond had," vertelt hij. "Ik liet mijn rijbewijs zien om te bewijzen dat ik een buitenlandse nationaliteit had, maar haar ouders accepteerden mij niet."

De liefde tussen hen was echter sterk. Drie jaar lang schreven ze elkaar brieven en zochten ze manieren om contact te houden. "Als ik haar gezicht zag, was mijn dag meteen goed."

Een schot voor de liefde

Maar de weerstand bleef. "Op een dag fietste ik langs Margots huis om haar te zien. Haar vader kwam naar buiten met een jachtgeweer. Hij wilde me neerschieten." De situatie was gespannen, maar Selahattin bleef standvastig. "Ik zette mijn fiets aan de kant van de straat, opende mijn jas en zei: 'U mag me doodschieten als u van mij af wilt. Ik hou van Margot, en dat kan niemand veranderen.'"

Een huwelijk tegen alle verwachtingen in

Uiteindelijk besloten ze hun eigen weg te gaan. "Onze beide ouders hadden onze relatie niet geaccepteerd. Wij hebben met elkaar gesproken en besloten om te trouwen en kinderen te hebben," vertelt hij. Hun huwelijk werd een toonbeeld van liefde en wederzijds begrip.

"Alles wat we samen hebben meegemaakt, was positief. We konden alle negatieve dingen die we tegenkwamen uitpraten en zochten altijd naar een middenweg. Ik ben heel gelukkig geweest met Margot."

De uitdagingen van diversiteit

Leven in een land waar je als 'anders' wordt gezien, bracht uitdagingen met zich mee. "In de plaats waar ik woonde, noemden ze me 'de Turk' – de Turk hier, de Turk daar... Niemand kende me bij mijn naam."

Toch wist hij zichzelf te bewijzen. "Ik werkte als carrosseriehersteller. Omdat ik iets goedkoper was dan anderen, kwamen mensen naar mij om de carrosserie van hun auto te laten herstellen. Ze zeiden: 'We laten onze auto herstellen bij de Turk.' Maar uiteindelijk telt alleen de kwaliteit van je werk. Mensen kijken niet naar je afkomst, zolang je goed werk levert."

Een boodschap aan anderen

Selahattin heeft een belangrijke boodschap voor de wereld. "Mensen moeten zich niet generen en gewoon blijven zoals ze zijn. Heb goede wil en oordeel anderen niet. Praten helpt veel om elkaar te begrijpen."

Zijn advies? "Blijf op het juiste pad: gebruik geen drugs en drink geen alcohol." Het verhaal van Selahattin en Margot bewijst dat ware liefde en doorzettingsvermogen zelfs de grootste obstakels kunnen overwinnen.